martes, 8 de noviembre de 2011

Encuesta del CIS preelectoral 2011 y espiral del silencio


En el estudio nº 2915, estudio preelectoral a las elecciones generales del 2011 del CIS, se obtuvieron los siguientes resultados:
  1. Al 66,7% de los encuestados le interesa poco o nada la política.
  2. El 45,1% habla rara vez o nunca de política.
  3. El 78,2% califica de mala o muy mala la situación política general de España.
  4. El 89,8% califica de mala o muy mala la situación económica general de España.
  5. El 62,3% califica de mala o muy mala la gestión del gobierno del PSOE en estos últimos cuatro años.
  6. El 62,5% considera que el PP lo habría hecho igual o peor, y el 16,7% no sabe/no contesta.
  7. El 49% considera mala o muy mala la actuación del PP en la oposición, el 7% no sabe/no contesta.
  8. El 16,5% no votará o no lo ha decidido aún en las próximas elecciones.
  9. El 83,6% ya han decidido que votarán o probablemente lo harán en las próximas elecciones. Sin embargo, de éstos, el 31,5% aún no han decidido su voto. En este último subgrupo destacan el 27,3% que duda entre votar al PP o al PSOE y el 39% que no ha contestado a la pregunta.
  10. Si las elecciones se celebrasen mañana, el 30,5% votaría al PP, el 17,9 al PSOE y el 23,6% no sabe/no contesta.
  11. El 25,4% siente más simpatía o considera más cercano a sus propias ideas al PSOE, el 25,2% al PP, el 19,3% a otros partidos, el 22,4% a ninguno y el 7,7% no sabe/no contesta.
  12. El 82,1% cree que ganará las próximas elecciones el PP, el 12,9% no sabe/no contesta.
  13. Al 33,5% le gustaría que ganase las próximas elecciones el PP, al 21,7% el PSOE, el 19,4% no sabe/no contesta.
  14. Al 61,6% le gustaría que después de estas elecciones gobernase un partido distinto al que lo hace en la actualidad, el 19,1% no sabe/no contesta/le es indiferente.
  15. Al 84,9% José Luis Rodríguez Zapatero le inspira poca o ninguna confianza, el 1,7% no sabe/no contesta.
  16. Al 71,7% Mariano Rajoy le inspira poca o ninguna confianza, el 2,5% no sabe/no contesta.
  17. Al 69,3% Alfredo Pérez Rubalcaba le inspira poca o ninguna confianza, el 4,3% no sabe/no contesta.
  18. El 38,8% prefiere que sea presidente Rajoy, el 36,9% Rubalcaba y el 11% no sabe/no contesta/le es indiferente.
  19. En las anteriores elecciones el 41,5% votó al PSOE, el 28,4% al PP, el 14,4% no recuerda/no contesta.
Elisabeth Noelle-Neumann
La espiral del silencio es un mecanismo sociológico estudiado por Elisabeth Noelle-Neumann, que presenta a la opinión pública como un evento socio-psicológico que se basa en el miedo al aislamiento de los individuos en su ámbito social y que los induce a la conformidad. Así, el ser aceptado, apreciado, no aislado, obliga al individuo discrepante a elegir entre dos alternativas: subirse al carro del ganador y aceptar compartir las opiniones que parecen dominantes o callarse y encerrarse en el silencio para salvar su posición social; es decir, los ciudadanos tenemos miedo de dar nuestra opinión cuando somos conscientes de que es la opinión minoritaria por miedo a que nuestro entorno y nuestro circulo de amistades no acepte nuestra opinión y nos aisle. 

Así, de esta encuesta analizada en los párrafos anteriores, podemos deducir que el efecto de la espiral del silencio se está dando en los electores. La opinión dominante en el período previo a las elecciones del 20 N es el apoyo al PP, por lo que los votantes del PSOE sienten que si quieren ser aceptados socialmente deben comunicar su intención de apoyar al PP o simplemente no participar en el debate; es decir, no consideran válida socialmente su opinión. 

Este suceso se vé en el alto porcentaje de encuestados que no saben/no contestan; es decir, prefieren no contestar que discrepar con la opinión dominante: el 16,5% no ha decidido aún si acudirá a las urnas el próximo 20 de noviembre; el 31,5% no ha decidido aún su voto, de los cuales el 27,3% no sabe si votar al PP o al PSOE y el 39% no ha querido contestar a esta pregunta. El 19,4% no sabe quién le gustaría que ganase las elecciones y el 14,4% no recuerda o no contesta a quién votó en las anteriores elecciones. 

Este efecto es visible también en la gran cantidad de respuestas incongruentes, debido a que los discrepantes han intentado sumarse a la opinión mayoritaria. Resulta paradójico que la mayoría de los encuestados votarían al PP si las elecciones se celebrasen mañana o prefieran que gane el PP las elecciones, pero considere que el PP habría actuado políticamente igual o peor que el PSOE y se sientan más simpatizantes o próximos a la ideología del PSOE que del PP, además de que Alfredo Pérez Rubalcaba sea el candidato sobre los que se ha preguntado que inspira más confianza a los encuestados, pero sea Rajoy el preferido para ser presidente del gobierno. 

Esta encuesta ha sido noticia de casi todas las cabeceras de prensa del día 4 de noviembre. En los siguientes enlaces se pueden consultar algunas de ellas:



lunes, 7 de noviembre de 2011

Manipulación periodística na prensa escrita

Todos estamos acostumados a ver o distinto tratamento que unha mesma noticia ten nas variadas cabeceiras de prensa. A publicación dunha noticia depende de múltiples factores, como son a importancia da mesma, a proximidade xeográfica, a calidade da cobertura, etc; pero non so depende de factores noticiableis, senon tamén doutros como os económicos ou a ideoloxía do propio medio. 

Tódolos días podemos comparar a mesma noticia en cabeceiras coma El País e El Mundo, por exemplo, e desgraciadamente percatámonos da manipulación periodística a que someten ás noticias para acadar os seus propios fins comerciais. Sen embargo, este fenómeno é máis raro cando se trata dunha mesma cabeceira, pero en edicións diferentes. 

O exemplo que vos amoso a continuación reflicte claramente a manipulación periodística. Refírome ó periódico ABC do día 20 de abril de 1937. España estaba en plena Guerra Civíl e Franco acababa de aprobar o Decreto de Unificación. 

O Decreto de Unificación representa a acumulación do poder político ideolóxico por Franco ós outros poderes por él xa asumidos. Mediante este documento impón a súa propia xefatura ó carlismo e á Falanxe, as organizacións que lle proporcionaron os combatentes voluntarios e a ideoloxía, unificándoas nun partido único; suprime os demáis partidos e organizacións dereitistas e centristas e integra os seus membros neste partido único. Crea o partido único Falange Española Tradicionalista y de las JONS, despois denominado o Movemento, que será a organización ideolóxica e política do réxime de Franco. 

O Decreto de Unificación foi  noticia do periódico ABC do día 20 de abril de 1937. Sen embargo, e debido a que o ABC de Madrid permaneceu do lado republicano e o ABC de Sevilla se pasou ó bando nacional, a cobertura da noticia nestas dúas edicións foi moi distinta.

Para comezar, o ABC de Madrid publicou a noticia na páxina 11 da súa edición, dedicándolle so unha cuarta parte da páxina; mentras que a edición de Sevilla dedicoulle as páxinas 3, 4, 5, 678 completas (exceptuando algunha publicidade).
 
O contido da noticia é diferente non so na extensión, senon tambén no contido. O ABC de Sevilla incluie na noticia o discurso radiofónico de Franco que  emiteu Radio Nacional de Salamanca a noite do domingo 18 de abril, o discurso que inmediatamente despois do radiofónico ofreceu ós seus seguidores (congregados nunha manifestación espontánea) no balcón do Cuartel Xeral de Sevilla, e o contido completo do mencionado decreto publicado no BOE o día 20.

A todo isto añade esta edición xuizos de opinión en apoio ó caudillo, como pode ser “...dotes de palabra y de dialéctica adecuadas...”, “...glorioso Capitán de la Cruzada nacional...”, “La multitud...aclama con delirante entusiasmo al Generalísimo”, etc.

Por contra, na edición de Madrid, prescíndese de tódolos discursos e do propio texto do decreto, e para explicar o alcance do mesmo empréganse xuizos de valor e expresións tales como “...acabar con las luchas sangrientas de la retaguardia facciosa entre falangistas y requetés...”, “...ex general traidor...”, “...modalidad monstruosamente política...”, “...unificar a los que se odian a muerte...”, “...tiranía europea...”, “...cauidillaje político para ocultar sus enormes fracasos guerreros...”, “...la república es parlamentaria, democrática y constitucional...”, “...inventa un partido, que nace muerto...”.

Concluindo, ambas edicións ven de diferente forma esta medida. Así, para o ABC de Sevilla o Decreto de Unificación é o medio para lograr a unificación de tódolos esforzos patrióticos para acelerar e facer fecunda a victoria do bando nacional, na súa tarefa de conducir a un pobo ó seu destino imprescriptible; mentres que o ABC de Madrid considera a súa finalidade a de inventar un partido para liquidar de raíz o monarquismo e acabar cas loitas entre falanxistas e requetés en pro da consolidación de Franco no poder.


jueves, 3 de noviembre de 2011

XXXIV Carreira pedestre popular de Santiago de Compostela

O pasado domingo 30 de outubro celebrouse en Santiago a XXXIV carreira pedestre popular, que contou con 5736 participantes, dos cales 3443 correron na categoría de adulto un total de 12000 metros.

A saida tivo lugar as 10:00 da Avenida de Xoán XXIII e o gañador, o marroquí Hassan Lekhili, chegou á meta 36:32 minutos despois.
Lekhili chegando á Praza do Obradoiro


Na categoría feminina, a gañadora foi a portuguesa Rafaela Almeida, que fixo o percorrido en 42:24 minutos, chegando dentro da categoría xeral no posto 61.
Rafaela chegando á meta

A nosa atleta favorita, Rocío Alvite Ferreiro, de Mazaricos, e gañadora da última edición da carreira popular do concello de Arteixo, clasificouse como a 24º muller cun tempo de 52:58 minutos.
Rocío Alvite a piques de chegar á meta
Rocío e amigos xa recuperados

A alternativa a unha xestión deficiente

Políticas do PSOE:
✔ En 2010, recortes en gasto social e investimento produtivo por valor de 15.000 millóns de €.
✔ A reforma das pensións, duro golpe ás condicións de vida dos pensionistas galegos.
✔ A pensión media galega -730,70 € mensais-, xa das máis baixas do estado, baixará en 73 € mensuais.
✔ Galiza deixará de percibir en conceito de pensións 455,6 millóns de €/ano.
✔ Regalos fiscais ás rendas altas e grandes empresas: 39.000 millóns de € en 5 anos.
✔ Axudas públicas á banca. 129.000 millóns de € desde que comezou a crise. Os bancos continúan a repartir beneficios e dividendos. En 2010, os bancos españois repartiron en beneficios 6.628 millóns de €.
Resultado desa política:
✔ 5 millóns de parados.
✔ Estancamento económico.
✔ Perda de dereitos sociais (despidos máis baratos, pensións máis baixas).

Políticas do PP:
✔ Desde que goberna o PP en Galiza, recortes salvaxes en sanidade (237 millóns de €), educación (201 millóns de €) e políticas de promoción de emprego (81,6 millóns de €).
✔ Falan de austeridade, pero non a practican: no orzamento para 2012, o gasto burocrático e improdutivo sobe en 25 millóns de €.
✔ Menos investimento produtivo. Para o orzamento 2012, redúcese en 23,3 millóns de €. De cada 10 € do orzamento, Feijóo só adica 79 céntimos a investimento.
✔ Recorte do investimento en políticas industriais. O IGAPE terá en 2012 115 millóns de € menos. Políticas de apoio ao desenvolvemento empresarial: 131 millóns de € menos.
Resultados da xestión do PP:
✔ Lideramos a destrución de emprego no Estado.
✔ Desde abril de 2009 o paro incrementouse no Estado no 24,1%. En Galiza, no 39,2 %. Só nos supera La Rioja e Asturias.
✔ Taxa de paro xuvenil en Galiza: 33,2 %.
✔ Máis da metade dos mozos, 53,5 %, teñen contratos temporais, moitos deles contratos lixo.
✔ Duplicamos a débeda: pasamos de 3.691 a 6.923 millóns de €.
✔ Perdimos o sistema financeiro galego. Perdimos o control sobre 75.773 millóns de € en activos, a xestión dos aforros de perto de 3 millóns de persoas.

Pero hai alternativa: Galega e de esquerdas. A alternativa do BNG
✔ Reforma fiscal que grave as rendas máis altas e que incremente a capacidade de intervención das administracións na loita contra o paro. As propostas do BNG suporían ingresos por valor de 32.000 millóns de €.
✔ Loita contra a fraude fiscal para equiparala á media europea. Incrementaríanse os ingresos en 25.000 millóns de €.
✔ Supresión das deputacións provinciais: liberarían para Galiza recursos por valor de 477 millóns de €.
✔ Banca pública galega. Proposta de adquisión do 51% de NCG por parte da xunta. Para restaurar o fluxo de crédito a particulares e empresas.
✔ Recorte gastos militares.
✔ Retirada das tropas de Afganistán. Aforraríamos un millón de € ó día. O estado leva gastado 2.000 millóns de € en Afganistán (practicamente o orzamento da Consellaría de Sanidade nun ano).
✔ Devolución das axudas públicas á banca para financiar as PEMES.